Qon hidi. Abdurashid Nurmurodov

Otasi va ukasining urushdan nogiron bo‘lib qaytgani, so‘ng onasining paxta maydoniga sepilgan zaharli doridan oq qon kasaliga chalinib vafot etishi yuragida ulkan bo‘shliq paydo qilgan inson bor dardini, iztirobini qog‘ozga to‘kdi. Qahramonlari unga og‘riqli kunlarida duch keldi, bir-birlarining yaxshiyu yomon kunida hamnafas, hamdard bo‘ldi. So‘ng­gida esa... ularning hammasini yo‘qotdi. Afg‘on tuprog‘ida jon olib jon bergan minglab vatan o‘g‘lonlarining, achchiq qismat egalarining taqdiri haqida bitilgan kitob – “Qon hidi” romani shu tarzda dunyoga keldi. Yelkasiga sharaf yukini ortib jangga kirganu so‘nggida o‘zlarining keraksiz buyumdek tashlandiq kimsalarga aylanganini tushunganida ming afsus... ular ancha ulg‘ayib qolgan edilar. Ammo yashash kerak edi... Qanday qilib?! Yurakda shunchalar zalvorli yukni ko‘tarib yashab bo‘ladimi? Muallif asari orqali ko‘proq jang sahnalariga emas, aksincha o‘zi kabi baxtsiz, o‘zi kabi yolg‘iz taqdirdoshlarining ichki olamiga, ruhiyatiga e’tibor qaratdi.