Otabek Ergashali o‘g‘li

Iqtiboslar

16-iyun, 2024
Xudoning qahri qattiq, ammo Uning marhamati ham chek-chegarasiz.
16-iyun, 2024
Hammamiz oʻzimiz ega boʻlgan narsani — u ekinimiznimi yoki hayotimiznimi — yoʻqotib qoʻyishdan qoʻrqamiz. Ammo bizning taqdirimizni ham, olam tarixini ham azal daftariga bitta Qoʻl bitganini tushunsak, bu qoʻrquv yoʻqoladi.
16-iyun, 2024
“Hammaning dunyoni oʻrganadigan oʻz uslubi bor, — oʻyladi yigitcha. — Uniki menga, meniki unga toʻgʻri kelmaydi. Faqat shuning uchungina uni hurmat qilmasligim insofdan emas”.
16-iyun, 2024
Shamol qum barxanlari shakl-u shamoyilini ming koʻyga soladi, ammo sahro sahroligicha qolaveradi. Bizning muhabbatimiz ham sahro kabi oʻzgarmaydi.
16-iyun, 2024
Muhabbatning oʻz talabi bor — maʼshuqang qayerda boʻlsa, sen ham oʻsha yerda boʻlishing lozim.
16-iyun, 2024
Inson sevgani uchun sevadi — vassalom. Muhabbat izohlarni tan olmaydi.
16-iyun, 2024
Anglashning faqat bitta yoʻli bor: harakat qilish.
16-iyun, 2024
...biz oʻz holimizdan yaxshiroq, mukammalroq boʻlishga harakat qilar ekanmiz, atrofimizdagi jamiki narsalar ham mukammallashadi, goʻzallashadi.
16-iyun, 2024
Roʻyi zamindagi har bir odam, u nima bilan shugʻullanishidan qatʼiy nazar, dunyo tarixida eng asosiy vazifani bajaradi. Odatda, buni oʻzi ham bilmaydi.
16-iyun, 2024
Baʼzi mahmadona olimlar faqat qogʻozga yozilgan narsani tarix deb hisoblashadi. Axir, qadim zamonlarda qanchadan-qancha voqealar yozib qoldirilmagan boʻlsa, unda nima qilish mumkin?..
16-iyun, 2024
Boyligingni olib qoʻyishsa oʻlmaysan – bir amallab kun koʻrib ketaverasan. Ammo koʻngil shishasi sinsa — uni hech narsa bilan butlab boʻlmaydi.
16-iyun, 2024
Qurʼon ham, undagi aynan takrorlanuvchi soʻzlar ham odam behudaga zorlanmasin, oʻziga tasalli bersin, deb azal-azaldan oʻqib kelinadi.
16-iyun, 2024
Ota-ona bolani koʻp yashaydi, umri uzoq boʻladi, hatto tasavvur etib boʻlmas darajada cheksiz umr koʻradi, degan niyatda tugʻilishini kutadilar, aks holda odamlar azob chekib bola koʻrisharmidi?!
Siyosatda odamlar emas, gʻoyalar nazarda tutiladi, hissiyotlar emas, manfaatlar toʻqnashadi. Siyosatda odamlarni oʻldirmaydilar.
Biroq zamonamizning burnidan naridagini ko‘rishga noqobil zodagonlarida jasorat degan narsa yo‘q, ular buyruq berishadi-da, ammo shu buyruqni eshitgan quloqlardan o‘lgudek qo‘rqishadi, hatti-harakatlarini ko‘rib turgan ko‘zlarni ko‘rganda, o‘takalari yori
Inson boshiga musibat tushsa Xudoga iltijo qilishi kerak, lekin u hech kimdan, hech qayerdan najot topolmagachgina Xudoga murojaat qiladi.
Faqat baxtsizlik kishi aqlining yashirinib yotgan boyliklarini ochib tashlaydi, harakatga solib yuboradi.
Tartibot — barcha jumboqlarning kaliti.
O‘rganish — bilib olish, degan gap emas, albatta. Biladiganlar bor, olimlar bor, birinchilari – yod oluvchilar, ikkinchilari – faylasuflar.
Xudoyim o‘zi yaratgan insonga hayot va yashashga cheksiz muhabbarni ham ato etgan ekan, inson ana shu hayotni saqlash uchun qo‘lidan kelgan hamma choralarini ko‘rmog‘i kerak, bu Xudoning amri.
Eng xavfli narsa harakatsizlik, hafsalasizlik. Tinmay mashq qilib kuchingizga kuch qoʻshib, oʻzingizni oʻzingiz chiniqtirmasangiz, qochayotganda halok boʻlishingiz hech gap emas.
Aslo! Bu maxluqlar kabi g‘arib, jaholatda hayot kechirgandan ko‘ra, bu dunyo bilan xayrlashgan ming karra yaxshi!
Yurak shunday bir narsaki, u orzu-umidlarning ilk shabadasi esishi bilan darhol ortiq shishib, kengayib ketadi, voqelikning sovuq shamoli esgudek bo‘lsa, birdan siqilib kichrayib qoladi.
Savdo-sotiq ishlarida do‘st bo‘lmaydi, faqat gumashtalar bo‘ladi.
Kishi duchor bo‘ladigan xavfni bilganda emas, aksincha bilmaganda ko‘proq vahimaga tushadi.
Har qanday balodan qutilish uchun ikkita dori bor — vaqt-u sukut.
Axir sudya faqat qonunni juda boplab ijro qilibgina qolmay, qonun boblarini uddaburonlik bilan izohlabgina qolmay, kishi yuragini, dilini tekshiradigan mohir psixolog bo‘lishi kerak emasmi?
Ishtaha ovqat mahalida ochiladi.
Fikr — endigina tug‘ilgan o‘y-hayol, reja esa amalga oshiriladigan narsa.
Yurakdagi jarohat koʻzga koʻrinmaydi, lekin u tinimsiz azob beradi, hammasidan yomoni shundaki, uni hech qanday muolaja bilan davolab boʻlmaydi.
…axir o‘lim hamma intiladigan, hamma orzu qiladigan mangu osoyishtalik emasmi?
Maslahat berish yordam berishdan koʻra ogʻirroq.
Odatda kamsuxan yoki behudaga gap sotavermaydigan kishilarning soʻzlarini odamlar berilib tinglashadi.
Afsuski, bu foniy dunyoda har bir kimsaning boshqalar nuqtayi nazarini koʻrishga xalaqit beradigan oʻz nuqtayi nazari boʻladi.
Gʻazabga mingan olomon koʻziga yomon koʻringanni toshboʻron qilib oʻldirish mumkin, biroq oʻlim hukmi eʼlon qilinganda, u har qanday zoʻr jinoyatchi boʻlmasin, unga haqorat toshi otganlar kamdan-kam boʻladi.
Dunyoda shunday fojialar yuz beradiki, ularni odamlar faqat his etadilar, ammo aqlga sigʻdira olmaydilar, ana shunda ogʻzidan eng samimiy, eng ehtirosli hayqiriq otilib chiqqan zotni ulugʻ shoir, desa boʻladi.
Birov Vatanga isteʼdodini hadya etadi, birov mehnatini, boshqa birov esa tinimsiz tunlarini bagʻishlaydi, yana birov tan-jonini hadya qiladi.
16-iyun, 2024
Kambag‘allik ayb emas, biroq yo‘qchilik — illat. Birinchisida inson tug‘ma olijanob fazilatlarni saqlab qola oladi, ammo yo‘qchilikda ularni hech qachon va hech kim saqlab qola olmaydi.
Qalbingizga shunday ishtiyoq bilan ishlov beringki, hayotiy muammolar undan chiqib ketsin.
Manzilga yetish uchun sizdan talab ilinadigan eng birinchi va eng muhim talab — toʻgʻri xaritaga ega boʻlishdir.
Qayerda turganimiz oʻtirgan joyimizga bogʻliq.
Biz dunyoni oʻz holicha koʻrmaymiz. Aksincha, oʻzimiz qanday boʻlsak, dunyo koʻz oʻngimizda shundan shakllanadi.
Har bir shaxs oʻz tajribasiga asoslangan individual linzaga egadir.
Odatlarimiz kimligimizni koʻrsatadi. Shunday ekan, komillik biror harakatda emas, balki koʻnikmadadir.
Qanday boʻlishimiz — koʻrishimizni oʻzgartiradi, oʻz navbatida qanday koʻrishimiz qanday boʻlishimizga taʼsir koʻrsatadi.
Inson xulq-atvori — uning vaziyati emas, balki qarorlaridan kelib chiqadi.
Hissiyotlaringiz harakatlaringizni nazorat qilyaptimi? Demak, oʻzingiz masʼuliyatdan voz kechib, shunga izn bergansiz.
Muammoning oʻzimizdan “tashqarida” deb oʻylashning oʻzi muammodir.
Harakatlarimizni tanlashda erkin boʻlsak ham, ularning oqibatini tanlay olmaymiz.
Bizni chaqib olgan ilonning ortidan quvish oqibatida butun tanamizga zahar tarqaladi. Shuning uchun ilonni taʼqib qilish oʻrniga, zaharni tanamizdan chiqarib tashlashni oʻylashimiz lozim.
Odamlar koʻpincha sarob gʻalabaga erishganini koʻp narsalarni qurbon qilib erishgan muvaffaqiyati aslida oʻzi istagandan koʻra qadrsizroq boʻlib chiqqanini kech anglaydi.
Biz uchun nima eng muhimligini bilgan onimizdan boshlab, hayotimizda katta oʻzgarish sodir boʻladi. Endi biz har kuni qanday boʻlishimiz, nimalar qilishimiz lozimligidan voqif boʻlamiz.
Bizning ishlarimiz samarali boʻlishi mumkin, biroq biz yakunni yodda tutib yashasakkina koʻproq narsaga erisha olamiz.
Boshqaruv muvaffaqiyat narvonidan koʻtarilishdagi samaradorlik hisoblanada; muvaffaqiyat narvoni toʻgʻri devorga qoʻyilganini aniqlash yetakchilik boʻladi.
Samaradorlik — changalzordagi mehnatimiz miqdoriga emas, balki toʻgʻri changalzorda mehnat qilayotganimizga bogʻliq.
Samarali yetakchilikka ega boʻlmagan samarali boshqaruv bir odam aytaginidek: “Titanik palubasidagi stullarni toʻgʻrilashga oʻxshaydi”.
Biz hatto oʻz qadriyatlarimizni aniqlamasdan turib, maqsad qoʻyishga va unga erishish yoʻlida samarali boshqaruv oʻrnatishga mukkasidan ketganmiz.
Muvaffaqiyat narsalarga egalik qilishda emas, balki oʻz ustingdan gʻalaba qozonishda.
Tamoyillar oʻzgarmaydi; ular borasidagi fikrlarimiz oʻzgaradi.
Franklning fikricha, biz hayotdagi vazifamizni ixtiro qilmaymiz, balki aniqlaymiz.
Tashkilotlar, jumladan, oilalardagi fundamental muammolardan biri — odamlar atrofdagilarning qarorini qabul qilmasligida.
Ishtiroksiz masʼuliyat boʻlmaydi.
Mamnuniyat — maqsad hosil boʻlgach vujudga keladigan hissiyotdir.
Biror ishni tezroq yakunlanishini istasang, uni eng band odamga topshir.
Aslida jadvalingizdagi vazifalarning ustuvorligini aniqlash emas, aksincha, ustuvor vazifalarni jadvalga solish lozim.
Muvaffaqiyatni oʻzingiz bilan olib yurmasangiz, boshqalar bilan hech qachon muvaffaqiyatga erisha olmaysiz.
“Shaxsiy gʻalabalar” “ommaviy gʻalabalar”dan oldin keladi. Shaxsiy boshqaruv va shaxsiy intizom — boshqalar bilan yaxshi munosabat oʻrnatish poydevoridir.
Munosabatlardagi muammoni tezkor davolash — bu shunchaki sarob.
Sizga qanday muomala qilishlarini istasangiz oʻzgalarga shunday muomala qilish.
Toʻgʻrilikning eng muhim belgilaridan biri oʻzi yoʻq boʻlgan insonlarga sadoqatni saqlashimizda namoyon boʻladi. Oʻzi hozir boʻlmaganlarni himoya qilsangiz, hozir boʻlganlarning ishonchini qozonasiz.
Kimningdir sirini boshqa birovga aytib, vaqtinchalik lazzat — oltin tuxumni olishingiz mumkin, lekin bu gʻoz boʻgʻish evaziga boʻladi.
Koʻpchilikda qarshilik uchun yetarli jasorat yoʻq, shu sababli aksariyat odamlar kamida jim turishni yoki gʻiybatga qoʻshilishni afzal koʻradi.
Odamlar odatda notoʻgʻri xulosalar tufayli qilingan xatolarni kechiradi, lekin qasddan, yomon niyatda, yomon maqsadda qilingan xatolarni, birinchi xatoni magʻrurona oqlash sabab yuzaga kelgan galdagi xatoliklarni aslo kechirmaydi.
Daraxtning ildizini oʻzgartirmasdan turib, mevani oʻzgartira olmaysiz.
Oiladagi muhabbat bolalarga maʼlum manfaat asosida berilsa, muhabbatga egalik qilish uchun nimadir bajarishga toʻgʻri kelsa, ular oʻzini ortiq qadrli va sevimli his qilmaydi.
Siz istagan natijalar — siz va boshqalar orasidagi hamkorlikka bogʻliq.
Hech kim gʻolib boʻlmasa, magʻlub boʻlish unchalik daxshatli emas, axir.
Gʻalaba paradigmasi bilan yashovchi inson oʻz maqsadlariga erishish haqida oʻylamaydi; boshqalarning maqsadlari toʻgʻrisida bosh qotirib oʻtirmaydi.
Agar siz gʻalaba qozonish uchun vaqt va kuch sarf qilsangiz, boshqa yuksak qadriyatlarni oyoqosti qilishingiz mumkin. Ehtimol, yutuq bunga umuman arzimas.
Agar siz odamlarni yomon tizimga qoʻysangiz, yomon natijaga erishasiz. Bogʻingizdagi gul oʻsib, gurkirashini istasangiz, unga avvalo suv quying.
Bizda hamisha shoshib, yaxshi maslahatlar bilan muammoni hal etishga moyilmiz. Biroq uning asl mohiyatini oʻrganib chiqib, chuqur tahlil qilishni unutamiz.
Aksariyat odamlar tushunish uchun emas, balki shunchaki javob qaytarish uchun tinglaydi.
Qoniqtirilgan ehtiyojlar motivatsiya bermaydi. Qoniqtirilmagan ehtiyojlargina motivatsiya bera oladi.
Jismoniy omon qolishdan keyingi eng katta ehtiyoj — bu psixologik omon qolishdir. Inson ruhan tirik boʻlishi uchun, uni tushunishlari, qabul qilishlari va qadrlashlari lozim.
Tashxisga shubhalansangiz, retseptni qabul qila olmaysiz.
Havaskor sotuvchi mahsulotni sotadi, professional esa — muammoni yechadi.
Tushunish — toʻgʻri xulosa kalitidir. Baho berishga shoshsangiz, vaziyatni toʻgʻri tushuna olmaysiz.
Muammoning ildiziga yetib bormasak, quruq yaxshi maslahat bilan vaziyat toʻgʻrilanib qolmaydi.
Oʻqituvchi sifatida men shunday xulosaga keldi, yaxshi darslarning aksariyati tartibsizlik chegarasida turadi.
Hayot faqat mantiq emas, hissiyotlardan ham iborat.
Inson tanasiga oʻxshab, televideniya yaxshi xizmatchi, lekin yomon xoʻjayin.
Aqlni yangi maʼlumotlar bilan boyitish va eruditsiyani kengaytirishning eng yaxshi usuli — yaxshi kitoblarni oʻqishni odat qilishdir.
Oʻqimaydiganlarning oʻqishni bilmaydiganlardan farqi yoʻq.
Baʼzida chala oʻylab, muallif nima demoqchiligini fahmlamay, aqliy xulosa chiqarishga shoshamiz — shu bilan biz oʻqish samarasini pasaytiramiz.
Aytishlaricha, urushda gʻalaba generallarning chodirida erishiladi.
Xotirjamlikka erishish uchun hayotingizning toʻgʻri tamoyillar va qadriyatlar bilan uygʻunligini taʼminlashingiz lozim.
Pul topmasdan biznesni samarali yoʻlga qoʻyib boʻlmaydi, ammo pul tashkiliy mavjudlikning yagona sababi emasn. Biz ovqatlanmasdan yashay olmaymiz, ammo yashash uchun ovqatlanmaymiz.
Haqiqiy moliyaviy mustaqillik — qoʻlingizdagi mablagʻ emas, balki mablagʻni ishlab chiqarish uchun yetarli qudratga ega boʻlish bilan oʻlchanadi.
Muhabbatni asrash uchun suhbatlashish kerak — ayniqsa, hissiyotlar haqida.
Oʻz-oʻzini haqiqiy anglash bizga ajdodlarimizni qadrlashga, nafaqat hozir kim ekanimiz, balki kim boʻlishimizni anglashimizga yordam beradi.
Agar sizni bolaligingizda xafa qilishgan boʻlsa, bu siz ham farzandlaringizni xafa qilishingiz kerak degani emas.
Biz ruhiy tajribalarga ega insoniy mavjudot emasmiz. Biz insoniy tajribalarga ega ruhiy mavjudormiz.
Logo Logo © 2024 Mutolaa.uz