Rus shoiri va yozuvchisi. Peterburg Fanlar Akademiyasi faxriy akademigi (1909). 1920-yildan emigratsiyada. Poeziyada rus mumtoz sheʼriyati anʼanalarining davomchisi (“Xazonrezgi”, toʻplam, 1901). Hikoya va povestlarida (koʻpincha oʻtmishni qoʻmsash kayfiyatiga berilgan holda) dvoryanlar xonadonining qashshoqlashuvi (“Antonov olmalari”, 1900), qishloqning ogʻir qismati (“Qishloq”, 1910; “Qaqragan vodiy”, 1911), turmush maʼnaviy asoslarini unutishga mahkumlik fojiasi (“Sanfrantsiskolik janob”, 1915) yaqqol tasvirlangan. Kundalik tarzidagi “Badbaxt kunlar” (1918 y., 1925 y. da nashr etilgan)da Oktyabr toʻntarishi keskin rad etilgan; Rossiyaning oʻtmishini tiklash, adibning oʻz bolalik va yoshligiga qaytish kayfiyatlari aks etgan. Sevgi haqidagi hikoyalarida (“Mityaning sevgisi”, 1925); “Qorongʻi xiyobonlar” (1943) kitobida insoniyat taqdirining fojiaviyligi qalamga olingan. Bunin memuarlar yozgan. G. Longfelloning “Gayavata haqida qoʻshiq” (1896) asarini tarjima qilgan. Nobel mukofoti laureati (1933).